บทที่ 289

ดูเหมือนว่าจะรู้ตัวว่าทำอะไรผิดไป พอถูกถาม เสิ่นเหมิงเหมิงก็รีบก้มหน้าลงทันที นิ้วขาวๆ ของเธอก็จิ้มกันไปมาอยู่ตรงหน้า

“ขอโทษค่ะหม่ามี้ เหมิงเหมิงตะกละเองค่ะ”

เสิ่นซือเหนียนที่กินของเขามาแล้วก็ปากหนัก ในตอนนี้จึงพูดอะไรแข็งกร้าวไม่ออก

ส่วนเสิ่นอวิ๋นอู้พอเห็นว่าแม้แต่เสิ่นซือเหนียนก็เป็นแบบนี้ ก็แทบจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ